راهنمای قدم به قدم بازیابی پیام های تلگرام
اکتبر 30, 2025
آشنایی با انواع ویروس های کامپیوتری
نوامبر 9, 2025
این روزها تنشها و بحرانها بخش بزرگی از زندگی ما را درگیر کردهاند و این بار یکی از اصلیترین چالشها، مشکل برقراری ارتباط، دسترسی به اینترنت و دریافت اطلاعات بوده است.
از همان ساعات اولیه حملات رژیم صهیونیستی به ایران، اینترنت با محدودیتها و اختلالهایی مواجه شد. وزارت ارتباطات در بیانیهای این محدودیتها را ناشی از «شرایط ویژه کشور» دانست و اعلام کرد که این مشکلات موقتی خواهند بود.
در روزهای نخست، اختلالات اینترنت به طور پراکنده ادامه داشت و پایداری شبکه کاهش قابل توجهی یافته بود. کاربران نیز تجربه کاهش کیفیت و سرعت اینترنت را گزارش کردند. بر اساس نمودار نتبلاکس که در تصویر زیر مشاهده میکنید، ترافیک اینترنت بینالملل ایران در تاریخ ۱۳ ژوئن (۲۳ خرداد) به شکل قابل توجهی کاهش یافته است.
در همان بازه زمانی، خبرهایی درباره دسترسی محدود به اینترنت ماهوارهای استارلینک نیز مطرح شد. هرچند اتصال به استارلینک به صورت محدود در ایران وجود دارد و کسانی که تجهیزات مربوطه را دریافت کردهاند میتوانند از این اینترنت استفاده کنند، اما برخلاف برخی ادعاها و گزارشها، اینترنت ماهوارهای با قابلیت اتصال مستقیم از طریق گوشی موبایل معمولی در ایران فعال نیست، زیرا تجهیزات تخصصی لازم به صورت گسترده در کشور موجود نیستند.
اختلالات گسترده در اینترنت، کاهش شدید سرعت و ناپایداری به ویژه در شبکه اینترنت همراه باعث نارضایتی کاربران شد. فاطمه مهاجرانی، سخنگوی هیئت دولت، در ۲۶ خرداد ماه در پاسخ به انتقادات نسبت به وضعیت اینترنت که منجر به اختلال در دسترسی به اطلاعات و ارتباطات و افزایش نگرانیها شده بود، اعلام کرد: «با توجه به حملات سایبری دشمن به زیرساختهای فناوری اطلاعات، برای حفظ پایداری شبکه مجبوریم سرعت اینترنت را کاهش دهیم.» او این کاهش سرعت را موقتی و ناشی از تصمیمات مدیریتی دانست.
حجم حملات سایبری به کشور به طور مداوم افزایش مییافت و محدودیتهای اینترنت برای مقابله با این حملات اعمال میشد، اما این محدودیتها سبب بروز اختلال در بسیاری از سرویسها از جمله گوگلمپ نیز میگشت.
در پنجمین روز جنگ و با تشدید حملات سایبری به ایران، مرکز مدیریت راهبردی افتای ریاست جمهوری در نامهای رسمی وضعیت آمادهباش سراسری سایبری را اعلام کرد و تمامی دستگاههای اجرایی و نهادهای حساس کشور را موظف کرد که از تاریخ ۲۱ تا ۳۱ خرداد ۱۴۰۴، بالاترین سطح الزامات امنیتی را رعایت کرده و زیرساختهای فناوری اطلاعات خود را در حالت هشدار کامل قرار دهند.
در همان روز، دادههای رادار کودفلر نشان داد که ترافیک اینترنت ایران تا ۷۵ درصد کاهش یافته است و این موضوع باعث شکلگیری گمانهزنیهایی درباره احتمال قطع اینترنت بینالملل کشور شد. اگرچه این وضعیت میتوانست نگرانی و نارضایتی مردم را افزایش دهد، اما شواهد نشان میداد که محدودیتها به گونهای اعمال خواهد شد که حداقل اتصال به شبکه ملی اطلاعات حفظ شود.
حمله سایبری به زیرساختهای بانک سپه و بانک پاسارگاد در روزهای ۲۷ و ۲۸ خرداد فشار زیادی بر زیرساختهای ارتباطی کشور وارد کرد و احتمال قطع اینترنت را تقویت نمود. هرچند سخنگوی دولت در ظهر چهارشنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۴ اعلام کرد «تا زمانی که اضطرار وجود نداشته باشد، اینترنت ملی نمیشود»، اما حدود ساعت ۱۶:۲۰ همان روز، دسترسی به اینترنت ابتدا محدود و سپس بهطور گسترده برای اغلب کاربران قطع گردید.
دادههای منتشر شده توسط نتبلاکس در ۱۸ ژوئن ۲۰۲۵ (۲۸ خرداد) نیز حاکی از کاهش چشمگیر ترافیک اینترنت در ایران بود. نتبلاکس توضیح داد که این اتفاق همزمان با تشدید تنشها با اسرائیل رخ داده و احتمالاً دسترسی عمومی به اطلاعات را در این زمان بحرانی به شدت محدود میکند.
نمودارهای بعدی نشان میدادند که تقریباً قطع کامل و سراسری اینترنت پس از چندین اختلال جزئی در روزهای پیشین و در اوج تنشهای نظامی به وقوع پیوسته است.
وزارت ارتباطات نیز در همان روز با صدور اطلاعیهای، قطع اینترنت بینالملل را تأیید کرد اما تاکید نمود که این محدودیتها موقتی هستند. در بخشی از متن اطلاعیه آمده بود:
«با توجه به سوءاستفاده دشمن متجاوز از شبکه ارتباطی کشور برای اهداف نظامی و تهدید جان و مال مردم مظلوم، با تصمیم مراجع ذیصلاح، محدودیتهایی موقتی در دسترسی کاربران به شبکه اینترنت اعمال شده است.»
اگرچه این محدودیتها موقتی اعلام شد، اما به مدت طولانیتری ادامه یافت و تا زمان نگارش این گزارش همچنان برای بخشی از کاربران پابرجا بود. محدودیتی که نتبلاکس پیشبینی کرده بود برای تقریبا سه روز دوام داشت. هرچند تصور میشد که قطعی تنها شامل اینترنت بینالملل باشد، بسیاری از کاربران در این مدت حتی به شبکه ملی اطلاعات نیز دسترسی نداشتند. گزارشها و شواهد کاربران نشان میداد که وضعیت اتصال به شبکه ملی در مناطق مختلف متفاوت بوده و میزان ناپایداری در نقاط جغرافیایی گوناگون یکسان نبوده است.
با توجه به اینکه این محدودیتها با هدف دفع حملات سایبری اعمال شده بودند، انتظار میرفت که در طول این مدت حملات سایبری کاهش یابد. در بیست و نهم خرداد، یک منبع آگاه به خبرگزاریها اعلام کرد که «قطع اینترنت کشور باعث زمینگیر شدن شبکه ریزپرندههای دشمن شده است.» او مدعی شد که شبکه ریزپرندههای اسرائیل که با استفاده از اینترنت سیمکارت در ایران فعالیت میکردند، با قطع اینترنت کاملاً از کار افتاده و عملیات هدفگیری جنگندههای دشمن به طور مؤثری مختل شده است.
در همان روزهای قطع اینترنت بینالملل، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات توضیح داد که «محدودیتهای اعمال شده به دلیل سوءاستفاده رژیم صهیونیستی از شبکههای ارتباطی کشور برای اهداف نظامی است.»
از صبح شنبه ۳۱ خرداد و حوالی ظهر، شدت محدودیتها و قطعی اینترنت کاهش یافت و کاربران به تدریج توانستند به سرویسها، پیامرسانها و پلتفرمهای خارجی دسترسی پیدا کنند. نتبلاکس نیز در بهروزرسانی خود در ۲۱ ژوئن نوشت:
«آمارها نشان میدهد پس از حدود ۶۲ ساعت قطعی اینترنت به دستور دولت، اتصال اینترنت در ایران تا حدی برقرار شده است؛ با این حال، خدمات در برخی مناطق هنوز ضعیف بوده و سطح کلی اتصال کمتر از وضعیت عادی باقی مانده است.»
گزارش نتبلاکس در تاریخ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۵
با این حال، بازگشت اتصال اینترنت به معنای بازگشت ترافیک بینالملل به وضعیت عادی نبود. بعدازظهر روز ۳۱ خرداد، نتبلاکس بار دیگر اعلام کرد که محدودیتهای اینترنت در ایران همچنان ادامه دارد و نوشت: «قطع سراسری اینترنت در ایران کماکان برقرار است و دسترسی به اطلاعات را محدود کرده است.»
امروز، در نخستین روز تابستان ۱۴۰۴، نتبلاکس با انتشار دادههای جدید اعلام کرد که «قطعی اینترنت در ایران وارد چهارمین روز خود شده است و با وجود بازگشت نسبی اتصال، کشور هنوز تا حد زیادی آفلاین باقی مانده است.»
این آمار نشان میدهد میزان دسترسی به اینترنت کمتر از یک سوم ظرفیت قبل از اعمال محدودیتها است و همین موضوع باعث شده خدمات ارتباطی، دسترسی به اطلاعات و ارتباط میان مردم همچنان با مشکلات جدی مواجه باشد.
